Köyümüzün 200 yıldan önceki tarihi net olarak bilinmemektedir. Ancak köydeki yaşayanların çoğunun dedesinin dedesinin dedesi bilinmektedir. Bu da yaklaşık 200 yıllık bir tarihe tekabül etmektedir ki bu halde yaklaşık 300 yıllık bir geçmişinin olabileceği tahmin edilmektedir. Köyümüzde Bizans döneminde yerleşim olduğunu gösteren bir kalıntı mevcut değildir. Her ne kadar köyün camisinin tadilatı sırasında sınırlı sayıda bizans dönemine ait sutun parçaları çıkmış ise de bunun taşıma suretiyle ve yapımda kullanılmak üzere başka bir muhitten getirildiği aşikardır. Çünkü bu birkaç parçadan öteye geçmediği gibi hiçbir muhitte de bir başka tarihi sütun ve mezara rastlanılmamıştır. Kaldı ki Kayalı ve Avşar deresi mevkiindeki müslüman mezarlıkları da buraların sadece Müslüman beldesi olduğunu ve sürekli ve asıl bir yerleşim belgesi olarak kullanılmadığını göç sırasında geçici yerleşim bölgesi olarak kullanıldığını ortaya koymaktadır. Bu halde köyün yerleşme tarihinin çok uzun olmadığının kabul edilmesi gerekmektedir. Bu da tahmin edildiği gibi 200-300 yıllık bir zamana yayılmaktadır.
Bu durumda köyün yerleşimin ne şekilde olduğunun tespiti ancak köyde yerleşen büyük ailelerin geçmişlerindeki anlatılan hikayelerden yola çıkılmasını zorunlu kılmaktadır.
Bunlardan birisi, mazide Cömertoğulları oldukları bilinen evvelinden bu yana Kadir oğlu Süleyman/Süleyman oğlu Kadir olarak süre gelen ve en eskisi Yeniyapan Çarsak köyünde Kadir viranesi olarak bilinen yerde ikamet etmiş iken Emirler Köyünün Aşağıdallar olarak bilinen ve Köyün en verimli topraklarından olan eskisi çayırlık ve tarla olarak bilinen düzlüğü kendine yurt seçen 1. Kadir’in sülalesi olan ve şimdi köyde Çayırlı ve Koyuncu soyadlı ailelerden müteşekkil kişilerin tezidir. Bunlar köye ilk gelenin bu 1. Kadir olduğunu, halihazırda 5. Kadir’in yaşamakta olduğunu, bu halde yaklaşık 200 yıl önce köye gelinmiş olması gerektiğini, köyün en münbit arazisinin kendilerinde olduğunu ve bu arazinin miras yoluyla intikal ettiğini ve hiçbir zaman başka bir aileye geçmediğini, ilk gelenin bu araziyi yurt tutacağını, bunun kendilerinin köye ilk gelenler olduğunu gösterdiğini, ataları tarafından Kahramanmaraş, Kayseri, Kırşehir’den intikalen göç ederek buraya gelindiğinin anlatıldığını ileri sürmektedirler.
İkinci tez, köyde halihazırda Özcan ve Türkmen soyadlı olarak yaşayan aileden olanların ileri sürdüğü tezdir. Şöyleki, köyün en yakınındaki arazilerin kendilerine ait olduğunu, yerleşim halinde en yakın arazilerin yurt tutulmasının mantıklı olduğunu sonradan gelenlerin de daha sonraki arazileri yurt tutacağını, bunun kendilerinin köye ilk yerleşen olduklarının kabul edilmesini gerektirdiğini ileri sürmektedirler.
Üçüncü tez, halihazırda Kahya, Öztürk, Karakaş, Demirel soyadlı olarak köyde yaşayan ailelerin ileri sürdüğü tezdir. Bunlar, kendilerinin Şam tarafından intikalen göç eden ve en son şimdiki Avşar Beldesinde yerleşik iken buraları otlakiye yapmış olan Alika adlı dedelerinin daha sonra buraya gelip yerleştiğini ve diğerlerinin sonradan onu takip ederek köye yerleştiğini iddia eden tezdir.
Dördüncü tez ise, Selçuk soyadlı ailelerin tezidir. Bunlar kendilerinin ilk önce gelmediklerini ama atalarının ilk önce Bala’nın Bayat köyüne yerleştiğini ve oradan da bu köye göç ettiklerini ileri sürmektedirler.
Mutlaka köyde yaşayan herkesin buna benzer hikayeleri bulunmaktadır. Ancak şu bilinmektedir ki köyün büyük çoğunluğu en az 200 yıllık bir zaman diliminde birlikte yaşamış ve karşılıklı birbirlerinden kız alıp vererek bir olmuşlar ve beraber yaşamışlardır. Şimdi tutup da birini diğerinden ayırmak mümkün bulunmamaktadır. Hepsi birbirinin yakını ve akrabasıdır. Bu nedenle köyde zamanla farklılıklar ve kaynaşmalarda olmuştur. Bunlar bu günün gerçeği iseler de mutlak değillerdir. Yarın bu birleşme ve kaynaşmalar farklılıklar arz edecek ve yeni tezlerde ileri sürülebilecektir.
Köyde yaşayanların hepsi Türk’tür. Gelenek, görenek ve yaşam biçimleri aynı olmuştur. Bilindiği gibi sonradan Türk olunmaz. Türk’lük var olan ve varolacak olandır. Dolayısıyla mazide Türk olmadığını iddia edebilecek bir aile köyde mevcut değildir. Düğünlerine ve geçmişteki gelin çıkarma, oyun havaları, çeyiz gösterme ve yakın zamana kadar hayvancılıkla meşgul olma ve göç etme alışkanlıkları dikkate alındığında Türkmen boyu oldukları anlaşılmaktadır. Nihayetinde de bir yerlerden göç ederek geldiklerini inkar etmemektedirler. Söylenenler ve buna istinaden göç yolları incelendiğinde tamamının Kayseri, Yozgat, Kırşehir istikametinden yani güney-doğu istikametinden göç ettikleri anlaşılmaktadır. Yani gerek Şam’dan ve gerekse Maraş’tan göç ettiklerinde güzergahları Maraş, Adana, Kayseri, Yozgat, Kırşehir, Ankara olmalıdır. Buralardan köye Çarsak, Avşar veya Bayat’tan gelmiş olmaları farklı boy ve kültürden oldukları anlamı taşımaz. Farklı zamanlarda akmış olsalar bile aynı kaynaktan gelen aynı derenin sularıdırlar.
Bütün Bunlar göstermektedir ki, ister Antap’den, ister Maraş’tan, ister Şamdan gelsin bu bölgeden gelen Türk boylarının Dulkadiroğlu Beyliğine tabi olmadan bu bölgeden geçmeleri mümkün değildir. Mutlaka bu beyliğin himayesinde olmuşlardır. Aynı zaman dilimi içinde göç ettiklerini dikkate aldığımızda ise aynı koşul ve şartlar altında intikal ettikleri kabul edilmelidir. Bu halde benzer nitelikte olmaları gerekmektedir. Aksi takdirde birlikte ve aynı göç yolundan akmaları mümkün değildir.
Bu halde, Dulkadiroğlu beyliğinin tarihi ve mazisi ile bu insanların kültürleri ilintilidir. Kısaca Dulkadiroğlu beyliğinin tarihini incelediğimizde, XIII.yüzyıl sonlarında Halep ile Antep arasındaki bölgeye yerleşen Bozok Türkmenleri oldukları, Oğuzların Bozok koluna mensup Bayat, Afşar ve Beydili beyliklerine tabi oldukları, 1337-1522 yılları arasında hüküm sürdüğü, ehli beyt düşüncesinde oldukları, bu nedenle belli bir ırkın hakimiyetini temsil etmeyen ve genelde Türklerin yönetiminde bir İslam devleti olan Memlüklüler tarafından kuzey sınır güvenliği için kurdurulduğu, daha sonra beylik üzerinde Osmanlı ve Memluk çıkarlarının çatışması sonucu taht kavgalarının başladığı, Osmanlının desteklediği beyin başa geçmesi ile de beylik içinde mezhep farklılıklarının oluştuğu, 1515 yılında Yavuz Sultan Selim Han ile Memlükler arasındaki Çaldıran savaşında da Memlükler tarafında yer almaları ve Memluklerin yenilmesi ve dağılması üzerine Dulkadiroğlu beyliğinin de Osmanlı hakimiyetine girdiği ve dağıldığı bu dağılma sonucunda da ahalisinin Anadolu içlerine göç ettikleri, gittikleri yerlerde de dini ve ırki özelliklerini gösterecek şekilde yerleşim yerlerini adlandırdıkları, bunların başında Bayat, Avşar, Emirler vs isimlerin geldiği görülmektedir.
Bütün bu Dulkadiroğlu Beyliği ile ilgili bilgiler bizim köyümüzde anlatılan hikaye ve bilgilerle örtüşmektedir. Ancak genelde şimdiki Emirler köylerinin alevi yani eski ifadesiyle ehli beyt anlayışında olmalarına karşılık köyümüz Sünni-hanefi mezhebindedir. Bunun sonradan olması kabildir. Nihayet Osmanlı hakimiyetine giren beyliğin önemli bir kısımın Sünni mezhebini kabul ettiği göç yollarındaki yerleşim bölgelerinden anlaşılmaktadır. Avşar boyunun da genelde Adana toroslar bölgesine yerleştiği, mezhebi anlayışlarının bozuk ehli beyt anlayışı olduğu ve sonradan tahtacı olarak isimlendirilen anlayışa büründüğü görülmektedir. Halen Maraş merkeze bağlı Aşağı ve Yukarı Emirler köyleri bulunmakta ve bunlardan Aşağı Emirler köyü Sünni diğeri alevidir.Beyliğin dağılmasının da bu anlayış farklılaşmasından ileri geldiği dikkate alındığında bizimkilerin Sünni mezhebine girerek Osmanlı tarafında yer aldıkları görülmektedir.
Konu: Emirler 
Çarş. Haz. 11, 2008 5:39 pm
